Met weinig woorden veel kunnen zeggen. Dichters hebben deze gave. Zijn in staat om met een pennenstreek emotie bloot te leggen, harten te doen smelten, koningen te verleiden. Poëzie wordt geboren uit ellende. Hoe zwaarder het juk hoe mooier de strofen. Want het leven is een wrede minnaar. Een beeldschone sirene in een wit gewaadContinue reading “Vriendschap”
Tag Archives: gedicht
Alles blijft – Gerrit Komrij
Daar stond een muur die ik heb aangeraakt. De muur werd afgebroken. Van het puin werd verderop een fundament gemaakt. Ik plantte een fruitboom in mijn oude tuin. Die werd geasfalteerd. Vijf meter diep Houdt zich een wortelstronk nog grommend koest. Vijf eeuwen lang desnoods. De Spaanse griep Landt ooit op Mars omdat ik hebContinue reading “Alles blijft – Gerrit Komrij”
Alweer een sonnet?
Gister besprong mij de aandrang tot dichten zonder bedoeling, zonder idee. Ik werd in bezit genomen door iets wat men noemt: melan- cho- li- cae. Toch had ik beter in bed kunnen blijven. Geen zin die blijft hangen, geen hemels moment Mijn schrijven van proza lijkt grootdoenerij Bah! Al dat gerijm, bladzij na bladzij, SchrijfContinue reading “Alweer een sonnet?”
Steden hebben geen geheugen
Niet alleen Gouda, dan moet ik de video opnieuw maken, ook een paar beelden van Rotterdam. De muziek van Kyteman laat zich uitstekend lenen voor dit soort beelden. Het gedicht heb ik al een tijd geleden geschreven.
Poëzie is een daad – Remco Campert
Mijn eerste blog van 2013 is een gedicht van Remco Campert. Een optimistisch gedicht. Zeker niet zijn beste gedicht, puristen zeggen wellicht een matig gedicht, maar een gedicht dat mij aanspreekt. Want er staat exact wat poëzie voor mij betekent. En dat er in de laatste zinnen gestorven wordt ach… Poëzie is een daad PoëzieContinue reading “Poëzie is een daad – Remco Campert”
Gouden hanen huilen niet
Hemelzwerk vol grauwe wolken, doet dampen om zijn vleugels kolken, niets verstoort hem, in zijn eeuwig statisch levensritme Kathedralen van het lage land wolkenkrabbers aan de hemelkant, zijn een wrede combattant Uren glissen in een tragisch ritme. Niemand luistert naar zijn lied, God die hem hier achterliet zegt: Gouden Hanen huilen niet… ‘Uren glissen in een tragischContinue reading “Gouden hanen huilen niet”
Een zilveren meer van leugens
Originally posted on WitchWithaView:
Een muur. De invloed van mensen dringt nauwelijks tot me door. Ik voel onzekerheid, ervaar verlangen, hunkering. Ik sta open, ben kwetsbaar, boor een heel klein gaatje in de muur, gluur voorzichtig naar buiten. Word verblind door een wereld anders dan gedroomd, Een zilveren meer van leugens … Mijn moeder, mijn…
De stilte en de stad op muziek van Kyteman
Mensen lopen langs me heen, kijken strak voor zich uit en verdwijnen tussen andere mensen zonder een spoor na te laten. De stad zwijgt. Zoals altijd. Stenen hebben geen geheugen, zijn slechts een dode reflectie van wat is geweest. Je moet heel goed kijken wil je de schimmen uit het verleden ontwaren. Het zal eenContinue reading “De stilte en de stad op muziek van Kyteman”
Citaten – Anna Enquist, uit ‘De jager, de prooi’
Vrouw die zo traag gekanteld is vanuit het beeld waar zij te lezen lag in wind en gras voor veertig jaar, tot zij hier rechtop voor mij staat en naar mij kijkt en lacht. En vreselijke vragen in mij losmaakt p45
Cees Nooteboom – Niets
Het leven je zou het je moeten kunnen herinneren als een buitenlandse reis en er met vrienden of vriendinnen over na moeten praten en zeggen het was toch wel aardig, het leven, en flarden zien van vrouwen, geheimen en landschappen en dan tevreden achteroverleunen maar doden kunnen niet achteroverleunen. En ook verder kunnen ze niets.Continue reading “Cees Nooteboom – Niets”
WitchWithaView 