De vijftigplusser bestaat niet meer …

Iedereen moet langer gaan werken. Tot hun zevenenzestigste. Want iedereen is langer gezond en kan (moet) dus langer werken. Uiteraard willen de meesten niet langer doorwerken dan tot hun tweeënzestigste maar daar hebben de vijfendertigers geen oren naar. Niet zeuren: doorwerken! Maar ondertussen vinden ze de vijftigplussers oud en handelingsonbekwaam. Hallo! Wat is het nou. Als je wilt dat er wordt doorgewerkt kan je iemand niet afschrijven.

Tot mijn grote verbazing moet de vijftiger al gaan nadenken over een traplift! En overwegen om beneden te gaan slapen … Want als ze vallen kan dat ernstige gevolgen hebben voor de kwaliteit van het leven.  JA NATUURLIJK! Als ik mijn rug breek heeft dit heeft consequenties voor de kwaliteit van leven! Als ik twintig ben ook! Zo geredeneerd kan je beter de box niet uitkomen. In een tuigje, mondje houden en je bordje leeg eten. Fantastisch idee.  Zijn we gelijk af van dit soort infantiele adviezen van vijfendertigplussers die niet verder kunnen kijken dan de voorruit van de rijdende kraamkamer die ze een gezinsbak noemen.

De grens van vijftig plus is iets uit het verleden. De huidige vijftiger is niet te vergelijken met eerdere generaties.  Waren deze mensen al bijna versleten door hard werken en slechte arbeidsomstandigheden, de huidige vijftigers hebben het een stuk beter gehad. De veertigers ook en alles wat jonger is kent alleen maar luxe.

Ik stel daarom voor om, naast de invoering van de hogere pensioengerechtigde leeftijd, over te schakelen op zestig plus als richtleeftijd voor het geven van deze betuttelende  kuladviezen. En er direct aan te verbinden dat iemand onder de dertig niet echt serieus kan worden genomen. Van wie zouden ze die onzin toch hebben? ‘De’ vijftigplusser bestaat niet meer. En als je een traplift nodig hebt hoeft dat niet door je leeftijd te komen!