Mijn achterburen zijn duidelijk aanwezig. Vader, moeder en drie kinderen. Plus hond. En terrasverwarming. Vooral de terrasverwarming zorgt ervoor dat de familie veel in de tuin zit. Daar is niets mis als je doof bent maar dat ben ik niet. Om nu te zeggen dat ze overlast veroorzaken gaat me te ver maar toch … Slapen met het raam open lukt niet erg.
Harrr! Waarschijnlijk heet hij Harry. Zijn vrouw kent maar twee standen: hard en uit. Zelfs als hij naast haar in de tuin zit schreeuwt ze alsof hij drie huizen verderop aan het verbouwen is. Meestal reageert Harr met een gebromd jaaaa? Vervolgens een gesprek waar geen touw aan vast isnte knopen is. Ik zit niet mee te luisteren, je ontkomt er gewoon niet aan. Na afloop van elk gesprek een sigaret. Harr paft wat af ….
Ik kwam er bij toeval achter dat Harr zes weken geleden was overleden. De buren van twee huizen verderop hadden het gehoord van de overburen op de hoek. Harr voelde zich niet lekker en ging met tegenzin naar de dokter. Kanker. Hij had nog een week te leven. Een week! Door zijn hele lichaam was het uitgezaaid. Geen idee wat ik zou doen als ik nog maar een week te leven had en dat ook bewust wist.
Het is rustig in de tuin van de achterburen. Zijn vrouw praat rustig tegen haar dochter en zelfs de hond blaft minder. Er is wat aanloop van vrienden en vriendinnen maar niet overdreven veel. De terrasverwarming is weggehaald en de brommer van haar heb ik ook al een tijd niet gehoord. Kan je iemand missen die je niet kent? Absoluut. Harr hoorde bij mijn leven. Ik ergerde me soms rot aan hem en zijn gezin maar nu hij er niet meer is laat hij een leegte achter.
Wat zal het moeilijk zijn voor zijn vrouw, kinderen en familie.
Zo respectvol als jij dit hebt geschreven.
Vriendelijke groet,
LikeLiked by 1 person