Waarom blog ik?
Ik schreef mijn eerste blog onder het pseudoniem WitchwithaView in 2005. Facebook bestond al wel, maar in Nederland was het Hyves dat de boventoon voerde. Naast Hyves en Facebook bestonden er tal van andere social media sites, de een nog obscuurder dan de ander. Hyves was de place-to-be. Allerlei meer- en minder serieuze schrijvers stortten zich op dit medium. Het was al snel vreemd als je niet op Hyves zat.
Krabbelen, wie-wat-waar, porren en emoticons, Dingen die nostalgische gevoelens opwekken bij hen die op Hyves zaten. Hyves was het sociale netwerk van Nederland. De eerste berichtjes waren nietszeggend en ongeveer even lang als een tweet. Maar toen de mogelijkheid zich voordeed om foto’s te uploaden ging ik al snel los. Foto’s combineren met tekst en die zelf publiceren. Een nieuwe hobby was geboren.
Teruglezend en terugkijkend verbaas ik me over de stortvloed aan proza die over het net is uitgestort. Kennelijk was dit de uitlaatklep waarop velen zaten te wachten. Helaas was niet alles goed geschreven. Veel wat geschreven werd kon beter nooit geschreven zijn. Ik weet zeker dat ook ik stukjes heb geschreven die ik beter niet had kunnen publiceren. Tenenkrommend slecht en vol fouten. Ik krijg rode wangen terwijl ik dit schrijf. Waarom blog ik dan nog steeds?
Blog ik om er bij te horen? Om anderen te laten delen in mijn gemoedstoestand? Om waardering te oogsten? Waarschijnlijk een beetje van alles. Nog steeds vind ik het leuk om veel reacties en Likes te krijgen. Maar toen ik begon leek het wel of ik alleen schreef voor de waardering. Na verloop van tijd sloop er een ander, meer persoonlijk element in de stukjes die ik schreef: onzekerheid. Ik zat opeens aan de verkeerde kant van de vijftig …
Een midlife crisis bestaat niet en is uitgevonden door de commercie. En als hij al bestaat is het iets voor anderen. Ik kon onmogelijk bij al die sukkels horen die spontaan verliefd werden op meisjes van twintig, te jonge kleding droegen of motor gingen rijden. Motorrijden doe ik mijn hele leven al, op alle andere punten ben ik schuldig. Alles wat erover geschreven is, is waar. Onzekerheid, verliefdheid, onredelijke eisen aan jezelf en anderen stellen, geldingsdrang. Ze kwamen allemaal voorbij.
Toch was niet alles negatief. In zekere zin heb ik mezelf opnieuw uitgevonden en deels ook teruggevonden. Oude waarden in ere hersteld en nieuwe waarden aangenomen. Je ziet dat terugkomen in de stukjes die ik heb geschreven. En dat is voor mij heel waardevol. Het geeft een beeld van de ontwikkeling die ik als mens heb doorgemaakt. Wat begonnen is als een roep om waardering is nu een blog geworden waar ik mezelf echt in herken. Foto’s in combinatie met korte verhalen. WitchwithaView.
- Kat MV – 2009
- Corazón, no le hagas caso! – 2010
- Liebster Award – 2014
Mooi verwoord. Goed om er eens bij stil te staan. Moest ik ook eens doen. Ik vind het denk ik harstikke plezierig om gelezen te worden maar mijn belangrijkste drijfveer is nog steeds dezelfde: ik vind schrijven leuk. De rest doet er minder toe.
LikeLiked by 1 person
Klopt. Ik heb in sommige stukjes wel heel erg de emotie centraal staan. Nu ik ze terug lees denk ik wel eens: wie heeft dat geschreven? Maar zo was ik toen. En dat doet me dan ook veel plezier, de andere kant van mijn eigen universum ontdekt te hebben. Dank je voor je reactie!
LikeLiked by 1 person
Heel herkenbaar. Zo ben ik ook aan het terugdenken. Op mijn blog is het akelig stil, niet omdat ik er niet de behoefte aan heb, eerder omdat ik een beetje aan het zoeken ben naar ‘hoe nu verder’…
LikeLiked by 1 person
Lastig om weer te beginnen. Er is een aanleiding voor nodig lijkt het wel. Ik ben weer gestart doordat ik het maken van mooie zinnen, zinnen die ik mooi vind, wil koppelen aan mijn andere hobby, fotograferen. En om een uitlaatklep te hebben 🙂
LikeLike
Er kunnen ontelbare redenen opgenoemd worden om te bloggen. Het voornaamste is dat de blogger zich goed voelt bij wat hij op het ruime internet loslaat.
LikeLiked by 1 person
Ben het met je eens. En waar je jezelf prettig bij voelt veranderd continu. Dank voor je reactie. Want dat waardeer ik nog steeds 🙂
LikeLiked by 1 person