Telkens als ik langs Haastrecht rijd kom ik langs een oude speeltuin. Onder aan de dijk, langs de Provinciale weg ligt het kinderparadijs verborgen achter de oude wilgenbomen. De Kleine Betuwe heeft nog altijd een bijzondere aantrekkingskracht op me. Vooral het vliegtuigje, de Pelikaan, blijft me fascineren. Ik heb er vaak mee ‘gevlogen’.
De Kleine Betuwe is in 2005 gesloten. Na zestig jaar wilde de familie Bolk het rustiger aan doen. Sindsdien zijn er geen kinderen meer geweest. Eeuwig zonde dat er geen koper voor is gevonden. Waarom het Nederlands Openluchtmuseum dit erfgoed niet heeft verworven is mij een raadsel.
In de eerste jaren na de sluiting werd het gras gemaaid, de wilgen geknot en de rommel opgeruimd. Verleden tijd. Wat rest is nostalgie. De Pelikaan zal nooit meer vliegen.
‘Geïnspireerd’ door 365 days of Writing prompts.
WitchWithaView 