De bloggende terras-tijger – Snaveltjes

De terrassen zijn bijna allemaal dicht. Het ene terras dat nog open is, overdekt en met verwarming, zit vol met rokers. Luidruchtige rokers. Die combinatie laat ik even aan me voorbijgaan. Tijd voor het overdekte terras: het cafe!

Gouda heeft een cafe dat zich de Koffiefabriek noemt. De Koffiefabriek staat voor het tweede opeenvolgende jaar in de AD top 10 van beste koffiezetters in Nederland.

In de Koffiefabriek zit ik liefst aan hetzelfde tafeltje. Kan ik alles goed overzien en het commentaar van de bediening horen. Om 10.55 waren er nog 10 tafeltjes vrij, en om 11.00 was het vol. Kwamen er tot voor kort voornamelijk twintigers en dertigers, nu zat de zaak ineens vol met dames van een jaar of zestig. Vol met mij en snaveltjes. Hadden allemaal het AD gelezen …

SNAVELTJES! Ik word doodnerveus van ze. Ze zitten maar te kwekken en druk te zijn alsof ze de eigenaar zijn. En eisen dat ze hebben. Niets is er goed, alles moet anders en de bediening is traag. Vroeger weet je nog …

Snaveltjes lezen de Margriet of de Libelle en zijn sociaal zeer actief. Minstens twee keer in de week gaan ze lunchen en koffiedrinken met andere snaveltjes. Als een nest snaveltjes in je stamcafé neerstrijkt kan je beter een andere kroeg opzoeken.

De koffie was zoals altijd perfect en de bediening top. Je kon wel merken dat het drukker was dan normaal maar de meisjes bleven onverstoorbaar aan het werk en waren superattent. De kwaliteit is niet ten koste gegaan van de kwantiteit.

Na een tweede latte macchiato ben ik maar weggegaan. De verhalen van vrouwen van zestig gaan meestal over hetzelfde onderwerp. De kinderen, de kleinkinderen en de twintigste vakantie van dat jaar. Daar kan ik geen blog over schrijven.