Gouda heeft de markt. Het episch centrum van alle vertier. Alle burgers en buitenlui gaan daar zitten, drinken en mensen kijken. Midden op de markt het eeuwenoude stadhuis waar om het halfuur de stadsbeiaardier zich uitleeft. Leuk! Voor de toerist … Maar na zoveel jaar wil je wel eens wat anders. Andere mensen, andere kroeg. Ver weg en toch dicht bij huis. De Ierse kroeg, een Irish Pub.
De Ierse kroeg is voor Ierland wat de pizzeria is voor Italie: een top exportproduct. Geen dorp kan meer zonder. Op elke markt vind je er wel eentje. En ze zien er allemaal hetzelfde uit. Bruine inrichting, banken met rugleuningen die zo hoog zijn dat je de tafel achter je niet kan zien. Een toog met vijf verschillende taphandels die allemaal een schild hebben van het biermerk. Ale, Bitter, Lager of Guinness. En Heineken natuurlijk.
Paddy’s. Niet een bijster originele naam. Maar er komt wel origineel publiek. Naast me, op het geïmproviseerde terras, zat een wat ouder echtpaar geanimeerd te kletsen met twee jongedames. Alsof ze elkaar al jaren kenden. Over de liefde, over de criminaliteit, over de crisis.
Midden in het gesprek springt de oudere dame op en loopt gillend naar de andere kant van de straat. Twee seconden later een van de meisjes. WESP!!! Ik schiet in de lach. Wat zo even een rustig keuvelend gezelschap was is verworden tot een dollemans bende.
‘Ik ben allergisch voor wespen!’ schreeuwt ze met een onvervalst Antwerps accent. ‘Zij prikken mij altijd!’
Nu is het augustus en dus wespenmaand. De limonadewesp is agressief de terrasjes aan het bestormen. Nog een reden om bier te drinken in plaats van Icetea. Zo’n voorval geeft aanleiding tot een gesprek. Mijn Belgische buurvrouw blijkt al zes jaar schuin tegenover de Pub te wonen en is vaste klant. Zij en haar vriend – ‘Trouwen doe ik nooit meer meneer …’ – wonen boven de naaimachinehandel. Gezellige mensen die van ‘gewoon’ houden. En de drukte van de markt zat zijn. Dat schept een band.
Na een Kilkenny‘s volgt een London Pride. Kilkenny heeft het net niet. Een beetje Amstel uit Ierland. Om over Murphy’s maar niet te spreken. Niet te drinken. Maar London Pride is best ok. En de kroeg ook. Ik ga nog maar eens langs. Kom ik vast een Zweedse uit Krommenie tegen.