Het instituut Donner

Ik kwam vaak bij Donner. Donner was voor mij een momentje rust op niveau. Meneer Donner noemde ik Donner altijd. Waar ik meestal naar buiten wandelde met een boek dat ik niet nodig had. Of een boek dat ik gewoon wilde hebben. Donner was een boekenparadijs met zekerheden. Tegenover de ingang de hardlopers. Daarachter een informatiebalie met een m/v die nooit verlegen zat om een praatje. Even verderop, tegenover de roltrap, de kookboeken.

De kookboeken. Uit alle hoeken van de wereld hebben ze de weg weten te vinden naar meneer Donner. Met bizarre titels als:  ’Snijtechnieken voor gevorderden’, ‘Vrouwen en vleesmolens’ en ‘Vegetarische Knoedelknutsels’. Wie wil daar niet uit koken?

Je kon het zo gek niet verzinnen; bij Donner kon je het kopen. Zes, zeven verdiepingen met de mooiste en meest afschuwelijke boeken!

Donner bestaat niet meer

Dit stukje is geschreven in de voltooid verleden tijd. Want Donner bestaat niet meer. De boekhandel die al eerder door Selexyz was overgenomen gaat verder onder de naam Polare. Het instituut Donner is definitief opgehouden te bestaan. Een tijdperk is afgesloten. Jammer. Of toch niet?

Nee. Ik denk dat de heren en dames Donner, Scheltema, Broese en hoe ze ook allemaal mogen heten het prima vinden. Want naast boekenliefhebbers waren ze vooral ondernemers. En je kan alleen blijven ondernemen als je wat verkoopt. Heel simpel. Van liefhebberijen kan je niet eten. Dus als het voortbestaan van Donner en de andere boekhandels kan worden gegarandeerd door een andere formule dan is dat prima. Je kan discussiëren over de invulling, over de naam, over het logo, maar wellicht moeten we dat nu eens gewoon niet doen. En blij zijn dat Paul Dumas het lef heeft om te investeren in de stoommachine die een boekhandel met fysieke boeken is.

Meneer Donner had het kunnen verzinnen: Polare. Prachtige naam!

Polare.nl