Voor een goede voorstelling hoef je niet naar het theater. Pak op een mooie dag een terrasje! Beter vermaak krijg je niet.
Om het wat overzichtelijker te maken voor de beginnende terrasbezoeker heb ik een kleine observatiehandleiding geschreven. Handig om te weten waar je wel, of juist niet, op het terras moet gaan zitten.
Als er tafels genoeg vrij zijn kies je er natuurlijk eentje uit naast de meest interessante mensen. Dat hoeven zeker niet de knapste mannen of vrouwen te zijn. Bijvoorkeur niet eigenlijk. Die zeggen meestal niet zoveel en zitten alleen te pronken. Zij hoeven zich natuurlijk ook niet verbaal te verkopen; het uiterlijk spreekt voor zich. Mijn ervaring is dat de gewone mensch veel leuker is.
Mensen op terrassen vallen uiteen in vijf categorieën: mannen en vrouwen, ouders met kinderen, toeristen en zakentypes. Voor het gemak verklaar ik mezelf een toerist. Vandaag in deel 1:
Mannen en vrouwen
Mannen en vrouwen gedragen zich op een terras geheel verschillend. Mannen kijken vooral om zich heen en praten in korte zinnen, vrouwen kletsen aan een stuk door en zijn met elkaar bezig. Slechts nu en dan werpen ze een steelse blik over de schouder om na te gaan of ze wel gezien worden. Althans, dit doen vrouwen tot een jaar of dertig. Zijn ze ouder dan kijken ze vaker in het rond. Boven de vijftig laten ze alle schroom vallen en staren je gewoon aan. De gesprekken worden dan ook korter maar veel luidruchtiger. Mannen maken een dergelijke ontwikkeling ook door, maar in omgekeerde volgorde. Op leeftijd gekomen ouwehoeren ze wat af en hebben minder oog voor de omgeving.
Als beide groepen met elkaar in gesprek raken – wat minder voorkomt dan gehoopt – dan blijven de mannen in oneliners praten. De vrouwen kijken elkaar na elke opmerking aan en communiceren non verbaal. Als ze al antwoorden is het vaak alleen ‘ja’, ‘nee’ of ‘is dat zo?’
Twee vrouwen die samen weg zijn leveren het meeste vermaak op. Als je goed oplet weet je heel snel wie het alfavrouwtje is. Haar vriendin zegt dan dingen als: och, ach, het is niet waar! Heel grappig zijn vrouwen van een jaar of veertig. Of iets jonger. Er is altijd wel een drama dat besproken wordt. Een echtscheiding is niet leuk om mee te maken, maar om over te roddelen … Met details natuurlijk. Nog meer dan vroeger kijken vrouwen van deze leeftijd heimelijk naar de mannen op het terras. De vergankelijkheid van het leven is al een beetje doorgedrongen en nu kunnen ze nog snel scoren.
Mannen en vrouwen op een terras zijn altijd een bron van vermaak.
De vrouw naast me op het terras is een zelfingenomen blond scharminkel. Ze heeft overdreven veel zelfvertrouwen en is een jaar of veertig, vijfenveertig. Skinny jeans van ‘Rock & Republic’ om de smalle billen, skullringen aan de vingers, sleehakken en een ‘vintage’ zonnebril maken het beeld compleet: een bitch op leeftijd. Haar vriendin is wat gewoner. Ze heeft het sluikrode haar achter de oren geveegd en draagt een bril met ijzeren monteur. Ik mag het geen twinsetje noemen, maar de blouse en het halve jasje lijken er sterk op. De zwarte Ecco’s zitten als gegoten om haar te dikke voeten. Een lieve vrouw.
Ze neemt haar vriendin niet zo heel serieus. De manier waarop ze vragen stelt lijkt een beetje op ‘voeren’. Interessant om te horen is dat zij vragen stelt over personen en de vriendin in haar antwoord altijd een combinatie met geld weet te leggen. De antwoorden van de blonde dame zijn doorspekt met krachttermen. Ze zit te kakelen als een kip zonder kop. Geweldig!
Ik kon kiezen tussen een plaats naast een dame en een heer op leeftijd die van een glaasje wijn zaten te genieten of naast deze twee vrouwen. Eenvoudige keuze toch?
Volgende week bespreek ik ‘ouders met kinderen’. Een bron van vermaak en van ergernis 🙂
3 thoughts on “De bloggende terras-tijger 1”