Mijn trotse voetstappen. Mijn oneindig niets.
Via deze post en deze post kwam ik een bijzondere uitdaging tegen. Het schrijven van een zeswoorden verhaal. Toen ik dat dit weekend op een verjaardag liet vallen zei mijn neefje: oh ja: “for sale, baby shoes, never worn“ …
Lang geleden vroeg een journalist aan de wereldberoemde schrijver Ernest Hemingway wat zijn kortste verhaal verhaal was. Hij dacht even na en zei toen, “for sale, baby shoes, never worn“. En daarmee was de six word story geboren. sindsdien proberen schrijvers over de hele wereld zulke superkorte verhalen te schrijven. Met wisselend succes. Het gaat namelijk niet om zomaar zes woorden, maar er moet een complete geschiedenis in zitten, een drama, of een handeling. Kortom in die zes woorden vinden we een compleet verhaal terug.
Het is altijd goed, leuk, bijzonder om je eigen gedachten hier te laten, ieder gaat een eigen verhaal bedenken…. Mooi
LikeLike
Ik vind het een mooi verhaal. De voetganger heeft helemaal niets (meer?), slechts zijn trots en zijn voetstappen.
LikeLike
Dat zou je ook kunnen lezen 🙂 Maar het gaat over geestelijke armoede.
LikeLike
Erg mooi. Ik vraag me gelijk af of je armoede of rijkdom beschrijft. Het zijn elkaars tegenovergestelde dus wat dat betreft maakt het niet uit welke van de twee wordt beschreven.
LikeLike
Dit is geen simpel verhaal over armoede, hier moet je over nadenken. Als je enkel je voetstappen hebt om op terug te kijken, dan ben je arm – maar tegelijkertijd oneindig rijk in je vrijheid.
Hoe leg je zelf de link naar het thema?
And welcome aboard 🙂
LikeLike