Een zielig hoopje kat

Fabian was ziek. Niet erg ziek maar wel heel zielig ziek. Hij kon namelijk niet goed poepen. En dat is heel vervelend! Want zo’n verstopte darm is pijnlijk. Heel pijnlijk en vervelend. Hij kon zelfs niet meer zitten van ellende. Dus kat in de mand en op naar de dierenarts.

Voor de verandering liet Fab zich moeiteloos vangen. Normaal is het een soort wild paard dat met lasso en touw in een hoek gedreven moet worden voordat hij zich in een doosje laat stoppen maar vandaag … Geen kind aan. In de mand zette meneer een grote bek op! En het ergste moest nog komen. Een klysma.

Eenmaal bij de dierenarts aangekomen is het altijd een kunst om hem uit zijn mand te krijgen. Inmiddels hebben we daar een goede oplossing voor. Schudden. De zwaartekracht doet wonderen. Plof! En daar zat hij dan best wel zielig te zijn.

Fabian is een Maine Coon van 13 jaar oud. Een prachtige zilverwitte met blauwe tabby van een kilootje of elf. Van het puntje van z’n neus tot het puntje van zijn staart ongeveer 1 meter en 5 cm. Een schat van een beest die nog nooit iemand een haal heeft gegeven of heeft gebeten. Maar die wel ongelofelijk sterk is. Want die elf kilo zijn spieren. En geen grammetje vet. Je hebt twee mensen nodig om de kat op de onderzoekstafel vast te houden.

Onze dierenarts is gespecialiseerd in kleine huisdieren. Honden, katten, cavia’s en ander klein vee. Een aardige vrouw die beest en mens het gevoel geeft in goede handen te zijn. Tot ze natuurlijk een spuit in je kont stopt. En daarna een vinger. Dan wil je toch wel heel graag de benen nemen! En heel, heeeeel hard schreeuwen! Met z’n twee hebben we hem vast gehouden en nog nam hij bijna de benen. Ik kan me het levendig voorstellen…

Na een paar minuten spartelen kwam de boosdoener er uit. Een keiharde keutel. Gelukkig maar. Dat was een hele opluchting voor baas en kat! Maar die keutel staarde mij beschuldigend aan. Want ik had moeten weten Fabian niet teveel brokjes te geven! Daar krijgt hij verstoppingen van. Stank voor dank zeg maar. Nou maar hopen dat het verder goed gaat. Want er zitten nog een paar keutels in. Die moeten er nog uit.

Elke dag een lepeltje laxeermiddel. Brrr.