GroenLinks en de afrekening

Groenlinks is de aflopen weken door links en rechts aangevallen. Het leek erop of Jolanda Sap en haar partij verantwoordelijk werden gehouden voor de crisis, de opkomst van de PVV en de Griekse tragedie.

Gisteravond was de voorgangster van Jolanda Sap, Femke Halsema, te gast bij Pauw en Witteman. Wat werd aangekondigd als een gesprek over het slotdebat begon met GroenLinks bashen. Binnen vijf minuten waren de heren Kay van de Linde en Paul Jansen het er over eens dat het verlies van GroenLinks toe te schrijven is aan het haar van Jolanda Sap. En de kleur van haar jurken. Ze kregen enthousiast bijval van roeptoeter Maarten van Rossum. Femke Halsema was zichtbaar geëmotioneerd. Alles waar GroenLinks voor staat werd opgehangen aan het uiterlijk van de dames lijsttrekkers. Wat een seksistisch gelul!

Een paar dagen eerder was Sap te gast bij 1vandaag. De eerste vraag van de journalist ging over haar positie na de verkiezingen. Niet over de inhoud maar over het poppetje. In het Carré-debat ging het op dezelfde wijze. Petra Grijzen begon direct over ‘the day after’ Er werd geen enkele inhoudelijke vraag gesteld. Niet een! De uitsmijter stond in de Volkskrant. Johan Fretz sloot zijn column af met:

Jolande Sap, sowieso een beeldschone, erudiete vrouw die bij de volgende verkiezingen nog wel eens voor een verrassende wederopstanding zou kunnen zorgen, droeg gister paars. Tijdens het slotdebat. Dat was geen toeval.

GroenLinks is niet van suikergoed. En Jolanda Sap en Femke Halsema al helemaal niet. Maar hoeveel kan je hebben als partij en als mens wanneer je systematisch gekleineerd wordt?  Dus ben ik, bij gebrek aan kwaliteitsjournalistiek, het partijprogramma gaan lezen.

Sympathie voor de lijstrekker van Groenlinks is geen reden om op haar te stemmen. Ik heb het toch overwogen. Als was het maar om Nederland een beter land te maken. Een land zonder roeptoeters…