De stilte en de stad op muziek van Kyteman

Mensen lopen langs me heen, kijken strak voor zich uit en verdwijnen tussen andere mensen zonder een spoor na te laten. De stad zwijgt. Zoals altijd. Stenen hebben geen geheugen, zijn slechts een dode reflectie van wat is geweest. Je moet heel goed kijken wil je de schimmen uit het verleden ontwaren.

Het zal een jaar of dertig geleden geweest zijn toen ik overvallen werd door de stilte van de stad. Een begrip dat ik niet onder woorden kon brengen. Het bleef maar door mijn hoofd spoken zonder dat ik ook maar in de buurt kwam van de verwoording van het gevoel.

Telkens als ik de stad inloop is er het moment dat het geluid verdwijnt zonder dat het stil is. Dat is het moment dat de stad, het dorp of het plein begint te praten. Het geluid van de wind overstemt de fluisterende daken, de straatstenen zingen. Een bushalte vertelt een verhaal over eenzaamheid. De kerk huilt om het verleden. Het marktplein heeft marktkooplui zien komen en gaan.

Het geluid loopt door een trechter, vloeit steeds sneller naar beneden om uiteindelijk helemaal te verdwijnen. Het moment duurt niet langer dan een nanoseconde, daarna komt de herrie in volle hevigheid terug.

Published by Geert Smits

Photographer | Graphic Designer | Writer | Dutch | Rotterdam

10 thoughts on “De stilte en de stad op muziek van Kyteman

    1. dank je wel! Ben een tijdje druk, druk, druk geweest, maar pak ht schrijven nu weer op. Kom jij er nog een beetje aan toe?

      Like

  1. Ik had een schitterend gedicht uitgezocht van Coen Peppelenbos over de ommuurde Prinsentuin,met als slotregels:

    Je vindt geen woorden voor
    de stilte die er niet is.

    Like

  2. Een fraaie bijdrage. Toevallig ben ik vandaag nav een stuk in de VK In de bakstenen van rivierklei;-)
    Je kunt er muren van bouwen, op de barricades staan, achter de muren kijken.

    Ik heb zelfs al een gedicht dat zich “achter de muren afspeelt.”

    Prachtig Kyteman.

    Like

    1. Dank je wel voor je reactie. Ik heb het gedichtje geschreven bij een artikel dat gaat over mijn gevoel dat het in een stad ondanks alle drukte doodstil kan zijn. Ben benieuwd naar jouw gedicht 😉 Geert

      Like

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: