Mensen lopen langs me heen, kijken strak voor zich uit en verdwijnen tussen andere mensen zonder een spoor na te laten. De stad zwijgt. Zoals altijd. Stenen hebben geen geheugen, zijn slechts een dode reflectie van wat is geweest. Je moet heel goed kijken wil je de schimmen uit het verleden ontwaren.
Het zal een jaar of dertig geleden geweest zijn toen ik overvallen werd door de stilte van de stad. Een begrip dat ik niet onder woorden kon brengen. Het bleef maar door mijn hoofd spoken zonder dat ik ook maar in de buurt kwam van de verwoording van het gevoel.
Telkens als ik de stad inloop is er het moment dat het geluid verdwijnt zonder dat het stil is. Dat is het moment dat de stad, het dorp of het plein begint te praten. Het geluid van de wind overstemt de fluisterende daken, de straatstenen zingen. Een bushalte vertelt een verhaal over eenzaamheid. De kerk huilt om het verleden. Het marktplein heeft marktkooplui zien komen en gaan.
Het geluid loopt door een trechter, vloeit steeds sneller naar beneden om uiteindelijk helemaal te verdwijnen. Het moment duurt niet langer dan een nanoseconde, daarna komt de herrie in volle hevigheid terug.
dat stilte moment voor de stad weer tot leven komt is een magisch mooi moment
LikeLike
Mooie tekst met prachtig filmpje.
LikeLike
dank je wel! Ben een tijdje druk, druk, druk geweest, maar pak ht schrijven nu weer op. Kom jij er nog een beetje aan toe?
LikeLike
stilte in kosmisch perspectief geplaatst
LikeLike
Ik had een schitterend gedicht uitgezocht van Coen Peppelenbos over de ommuurde Prinsentuin,met als slotregels:
Je vindt geen woorden voor
de stilte die er niet is.
LikeLike
Een fraaie bijdrage. Toevallig ben ik vandaag nav een stuk in de VK In de bakstenen van rivierklei;-)
Je kunt er muren van bouwen, op de barricades staan, achter de muren kijken.
Ik heb zelfs al een gedicht dat zich “achter de muren afspeelt.”
Prachtig Kyteman.
LikeLike
Dank je wel voor je reactie. Ik heb het gedichtje geschreven bij een artikel dat gaat over mijn gevoel dat het in een stad ondanks alle drukte doodstil kan zijn. Ben benieuwd naar jouw gedicht 😉 Geert
LikeLike
Ik luister…..
LikeLike
Mooi he? De muziek natuurlijk 😉
LikeLike