Het leven
je zou het je moeten kunnen
herinneren
als een buitenlandse reis
en er met vrienden of vriendinnen
over na moeten praten
en zeggen
het was toch wel aardig,
het leven,
en flarden zien van vrouwen, geheimen
en landschappen
en dan tevreden achteroverleunen
maar doden kunnen niet achteroverleunen.
En ook verder kunnen ze niets.
bron: Komrij’s nederlandse poezie
“Doden kunnen niets”…
Toch lijkt het mij
een hele klus…
Dood Zijn
LikeLike
Mmmm, een wat mager gedicht van Cees Nooteboom. Eén gedachte, een aardig ideetje uitgewerkt, meer niet. Ook met de taal doet Nooteboom weinig. Als het niet van Nooteboom was, die zulke mooie reisverslagen schrijft, zou het waarschijnlijk nooit in ‘de Komrij’ zijn gekomen.
LikeLike
Denk dat je een punt hebt. Ik vond het idee zelf wel de moeite waard om onder de aandacht te brengen. Bedankt voor je reactie!
LikeLike