Als de lente komt, kleuren wolken wit
Komt de zwarte aarde zwanen tegemoet
Vervagen schimmen, lossen nevels op.
Als de lente komt.
Het zal zijn zoals het is. Ik zou niet
weten hoe het anders kan.
Mijn voetstappen hol en leeg. Een marktplein.
Zonder mensen. Het zal zo zijn.
Ernstig en onrustig. De reden weet ik niet. Het
suizen in mijn oren verdrijft de zang van vogels
Onrust dringt op als tranen bij een graf.
Ernstig en onrustig.
Ik lig te dromen in je armen, net als toen. Maar jij
bent jij niet meer, je bent hier maar niet dichtbij.
Je wenkt me, kijkt me uit de verte aan. Voorbij.
De droom vervliegt.
Als de lente komt. Rivieren stromen langs dijken
uiterwaarden vol met rimpels, verzamelen gedachten,
spoelen dromen weg. Lossen op in regen.
Als de lente komt.
Geert 2011
WitchWithaView 
geinspireerd door?
LikeLike
Tja, waardoor? Mix van muziek, regen en foto’s denk ik. Gewoon een voorjaarsblues in het verkeerde seizoen.
LikeLike
Leuk weer iets van je te lezen. Vind het een mooi melancholisch gedicht. Ja, Ann en jij kunnen wel een bundel volschrijven. Doen! 🙂
LikeLike
Ben mezelf aan het ontspannen en dan komt het schrijven vanzelf. Reserveer per dag minstens een uur 😉 Bedankt voor je reactie! En wie weet …
LikeLike
Bij de lente krijg ik juist wat warmere gevoelens, maar het is wel prachtig geschreven!
LikeLike
Ik begrijp de verwarring. Bij mij slaat de voorjaarsblues toe. Zal wel met de klimaatverandering te maken hebben 😉 Leuk dat je even kwam lezen!
LikeLike
als de lente komt
eens
zal het zijn
dan leef ik opnieuw
met jou
uit de vervlogen droom
die werd gesponnen
door de stilte van winter
in een leeg hart
opnieuw
komt liefde tot leven
eens
als de lente komt
LikeLike
Een waardig tegengedicht! Heel mooi geschreven Ank. Samen schrijven we een bundel vol ..
LikeLike
Verrassende titel in deze tijd van het jaar, maar wat heb je dit prachtig beschreven! Voelbaar.
LikeLike
Dank je wel! Ik zit een seizoen verkeerd geloof ik. Loop met mijn hoofd in de wolken denk ik 🙂
LikeLike