#Openhuizendag

Kijken, kijken, niet kopen. En gluren bij de buren. Kan me bijna niet voorstellen dat als je echt op zoek bent naar een ander huis je perse vandaag de moed bij elkaar hebt geraapt om in het huis van je dromen binnen te stappen. Een huis koop je toch niet in een emotionele opwelling? Het doet mij teveel denken aan Valentijnsdag. Je moet eraan meedoen want iedereen doet het. Ik zou wel eens willen weten hoeveel huizen er zijn verkocht aan mensen die dit moment als beslissend hebben aangegeven.

Op Twitter kreukelt het nu opeens van de versgebakken appeltaarten, geweldige appartementen maar vooral van mensen die geen bezoek krijgen. Natuurlijk! Bij iedereen staan de rijen voor de deur. Het loopt storm. Geloof je het zelf? Maar … ik had het even gemist anders had ik ook wel meegedaan. Gewoon nieuwsgierig. Tenslotte kom normaal niet in de slaapkamer van een wildvreemde man of vrouw nietwaar? En wat zouden ze voor bankstel hebben?

Voor daklozen ook een mooie gelegenheid. Even uit de regen, overal appeltaart en koffie. Vooral die appeltaart! Hoe origineel kan je zijn!? Iemand bij mij uit de buurt tweet 5x achter elkaar dat hij zulke lekkere appeltaart heeft. Begin een café!

Huizen kan je aan de straatstenen niet kwijt. Feit. Ook niet met appeltaart.