Het meisje met de stokjes

Direct stapelverliefd, op het meisje met de stokjes. Wat was ze mooi! Ik hield mijn adem in toen ze in haar grijze jurkje, op haar zwarte laarzen het podium opliep. Het orkest zat te wachten tot ze met haar stokjes tikte.

Tik Tik Tik Tetter!

Het blaasorkest vulde de zaal met herrie. Het meisje met de stokjes zag ik alleen van achteren, ze keek me helemaal niet aan. En toen was het over. De trompetten zwegen, de tuba hield zijn mond en het meisje draaide zich om. Haar strakke grijze jurkje spande om haar bolle buikje terwijl ze stralend voor het publiek boog. Naar mij boog en me toen ze me aankeek was het alsof ik droomde.

Na afloop kwam ik haar tegen in de foyer. Ze stond een kopje sterrenthee te drinken.
‚Jullie zijn prachtig, wat ben je mooi!’ Haar lach was betoverend. Haar ogen straalden.

‚Mooi he? Zo met m’n kindje op het podium?’ We waren zo dicht bij elkaar.

Een kleine verliefdheid – Zomaar