En vakantie kent meerdere stadia: 1. de voorbereiding, vaak beschreven als de voorpret. 2. Het pakken-van-de-koffers-en-het-opzoeken-van-het-paspoort. 3. De reis met spannende aankomst. 4. De eerste dag. 5. De rest van de vakantie. 6.De terugreis. 7. De aankomst en de napret.
Het moet gezellig zijn want het is vakantie!
Geen wonder dat vakantie vieren veel van de mens vergt. Gelukkig slaan wij de voorpret vaak over. Te druk, te gehaast, daar heb ik geen tijd voor.Voorbereiden doe ik als we eigenijk al weg willen zijn. Pakken is natuurlijk een must. Reizen? Gas geven en doorrijden. Zo eenvoudig is het. Zou het moeten zijn. En eigenlijk als ik eerlijk moet zijn: dat is het dit jaar ook. Geen grote auto, beperkte bagage, geen vaststaande bestemming. Waar de zon schijnt rijdt mijn auto!
Ik had mij voorgenomen te werken aan een kort verhaal maar moet tot mijn pret bekennen geen enkele motivatie te hebben. We zitten lekker in de zon, roeren allerlei sluimerende problemen niet aan en genieten van elkaars gezelschap. Dat kunnen we nog steeds na al die jaren. Natuurlijk ben ik de afgelopen maanden behoorlijk met mezelf in aanvaring gekomen. Allerlei oorzaken voor. Ga ik nu even niet op in. Nee, ik ben blij dat we samen op vakantie zijn en kinderlijk blij zijn met een ijsje, een biertje of een kopje thee. Onze basis is er nog steeds en wellicht sterker dan ooit.
Vandaag gefietst…. heuveltje op, en inderdaad. Wat mij opviel zijn twee dingen: wind waait altijd van voren en er zijn minder heuveltjes af dan op! Eenmaal ‘thuis’ aan het bier. En de chips. Gelukkig begint het eindelijk een suf vakantie verhaal te worden. Geen spoken of flashbacks meer, geen moeilijke beschouwingen. Daarom lijkt het mij verstandig nu maar even te stoppen met deze verslaglegging voordat ik erg vermoeiend word.
WitchWithaView 