Wat is het toch dat volwassen vrouwen en mannen overkomt als ze zeilen? Waar komt die emotie vandaan als het niet lukt?
Ik denk dat het komt omdat iedereen verwacht dat de natuur maakbaar is. Nou mooi niet natuurlijk. Onmacht, frustratie.
Zaterdagmiddag, op mijn zeilvereniging, lesje aan gevorderden.
‘Vanmiddag gaan we duidelijk naar elkaar worden’, ‘organisatie, schipperen, die dingen doen die naast het zeilen zelf belangrijk zijn om de boot van A naar B te krijgen’. De gezichten stonden verbaasd: wat heeft duidelijk zijn nu met zeilen te maken?
‘Voorbeeld: je ligt voor de brug bij Woudsend, Friesland vaart en je wilt na een kwartier aan de verkeerde kant van Ee te hebben gelegen nu eindelijk eens plassen…’. ‘Er komt een gaatje tussen de stroom bootjes, maar je moet snel opschieten.’ ‘Wat denk je dat beter werkt: zou jij als ik vraag de boom uit want willen halen en dan naar de overkant sturen….’, of ‘pietje/ marietje/ vul maar in, nu bomen en pietje/marietje/ vul maar in, daarheen sturen.’ ‘NU!’
Iedereen begrijpt het. Duidelijkheid kan zorgen voor een droge broek. Geen probleem. ‘Als er een commando gegeven wordt dan is dat niet op de persoon gericht’. Ook dat was geen probleem.
Ik gaf ze 5 minuten om de volgende oefening voor te bereiden. Ik verwachte binnen 10 minuten de eerste conflicten. Het waren er 4. Ik wist exact tussen wie. De confrontatie techniek heeft weer gewerkt.
‘Ik wil NU dat je naar me luistert!’. ‘Bekijk het maar, zo wil ik niet worden aangesproken’. Zeilles geven is zoveel meer als alleen maar vertellen waar de wind vandaan komt….. Ik mag het niet zeggen, maar dit zijn voor mij de interessante momenten.
Botsing van zelfde karakters. Alle twee buiten de boot aardige lieve mensen, die geen kip kwaad doen. De ene wil alles vooraf beredeneren en de ander: ook. Hardop, en door elkaar heen praten. Heel onzeker over hoe zich te gedragen naar elkaar.
Ik heb met hen een kort gesprekje gevoerd, eerst elk apart, daarna met z’n drieën. Even het “conflict” doornemen. Buiten de boot. Alles opgelost natuurlijk.
Om een lang verhaal kort te maken: de andere cursisten krijgen het veel moeilijker. Zij worden met hun eerste conflict geconfronteerd op de verkeerde plek, op de verkeerde plaats. lager wal, druk verkeer en geen ruimte ofzo. Deze twee hebben de les al geleerd: duidelijk naar elkaar zijn is niet verkeerd en kan problemen voorkomen.
Het lijkt wel een relatie haha!