Mijn neus

Waarom is de neus, en in het bijzonder mijn neus, zo bepalend voor iemands uiterlijk? Nee zelfs dieper, voor iemands karakter? Om dit fenomeen te doorgronden moeten we terug gaan naar de oorsprong. Ik wil niet zeggen naar de schepping want daarvan staat de datum niet vast, maar naar de dag waarop je geboren wordt. Na negen maanden rondgesjouwd te zijn door moeder komt de neus naar buiten. Ogen zijn nog gesloten, oren liggen nog plat tegen het schedeltje aan. Tussen de vliezen en het vruchtwater steekt de neus.

Nu is het merkwaardig maar door de bouw van de mens is de moeder niet de eerste die haar kind ziet. Tenzij het kindje op een totaal onverwachte plek, zoals een wildernis of woestijn, geboren wordt. Het eerste buitenbaarmoedelijke contact met de spruit vindt plaats met de vroedvrouw of arts. Zij zijn dan ook van grote invloed op de neus. Want kwalificeren deze direct door te verklaren dat alles eraan zit en op m/v lijkt. Hierbij de neus van m/v als referentie nemend! De rest van je leven staat vast.

Welke kwalificaties kennen we van de neus. Een scherpe neus. een mopsneusje, de wijsneus, een platgeslagen neus, de wipneus. En ga zo maar door. Aan geen ander onderdeel van de mens worden zoveel uiterlijke kenmerken en karakter eigenschappen toegeschreven.

Ik ben in het bezit van een twijfelneus. Mijn neus heeft nooit een keuze kunnen maken tussen een wipneus en een volle mop. Tussen mijn wenkbrauwen begint hij aarzelend, smal, om als een soort loopbrug uit te monden in een soort kogel. Mijn neus is van forse lengte. En toch is het geen gróte neus, althans, hij toont niet groot. Mijn familie van vaders kant; die hadden grote neuzen. Gezellige dikkerds. Die smalle helft van mijn neus komt van moeder. Spitse felle neusjes, die overal in gestoken worden. Er gaat geen moment voorbij dat deze neussoort niet haar mening geeft of vooraan wil staan.

Mannen met grote neuzen stralen kracht uit. Moet ook wel want zo’n ding weegt wat. Als je terugkijkt naar de groten der aarde dan zie je joekels voorbijkomen.

Neem De Gaulle, typisch voorbeeld van een sterke man met dito neus. Of Luns, erg macho. Gandhi.

Vrouwen met grote neuzen hebben iets vertederends. Barbara Streisand, Golda Meier en Margaret Thatcher. Er moeten meer vrouwen in de top van het bedrijfsleven komen. Zeker! Wedden dat ….. Maar goed, nadeel van een grote neus is dat je wel erg achter je neus aan loopt. Men verwacht iets van je. En dat kan remmend werken op je karakter.

Ik heb zoals ik aangaf een twijfelneus. Een hoop mannelijk bloed vermengd met een forse dosis feminien. Laat ik vooropstellen dat ik blij met mijn neus ben. Door dit voorop te stellen ondergraaf je direct de stelling dat je er blij mee bent trouwens. Ziehier een voorbeeld van de twijfelneus. Kiezen kerel! Twijfelneuzen zijn nieuwsgierig, willen steeds nieuwe dingen ontdekken, staan met hun neus vooraan. Nemen vaak impulsieve beslissingen. Zijn echte onderzoekers.

Samen met mijn neus ga ik de tweede helft in. Van mijn leven wel te verstaan. Laten we eens zien welke kant van de neus zich hierin het meeste manifesteert. Negeren kunnen we de neus niet. Wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht. Vanaf de eerste kreet in het ziekenhuis tot op de dag van vandaag zit ik eraan vast. Mijn twijfelneus.